Translate

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Στη μάχη της γενιά μας παίρνουμε θέση

Ανήκω στην πρώτη γενιά μετά από δεκαετίες που αναγκάζεται να ζήσει χειρότερα από την προηγούμενη. Στη γενιά της ανεργίας, της ημιαπασχόλησης, των πετσοκομμένων μισθών, της μετανάστευσης. Στη γενιά που βλέπει την οικογένειά της να πιέζεται οικονομικά, το βιοτικό της επίπεδο να πέφτει, τα κοινωνικά αγαθά να αναιρούνται, τα σχολεία και τα νοσοκομεία να κλείνουν, τα Πανεπιστήμια να ιδιωτικοποιούνται.
Ανήκω στη γενιά που δεν έχει λυμένα τα προβλήματά της, που δεν έχει πατεράδες Μπαλτάκους ή επιχειρηματίες, που δεν έχει μάθει να βυσματώνεται και να βολεύεται, παρά μόνο να διαβάζει, να σπουδάζει, να δουλεύει.
Είμαι βέβαια – έστω και βραχυπρόθεσμα, καθώς αργότερα θα πρέπει να αντιμετωπίσω το ενδεχόμενο της ανεργίας ή της ξενιτιάς – από τους πιο «τυχερούς», εφόσον «τύχη» πλέον θεωρούνται τα αυτονόητα. Δεν ανήκω στο 60% των άνεργων νέων και εργάζομαι πάνω στην επιστήμη που σπούδασα, ως αγροτικός ιατρός στο νομό Καστοριάς.
Ταυτόχρονα όμως και από τους πιο «άτυχους», από αυτούς που βλέπουν καθημερινά ανθρώπους ανασφάλιστους, που δεν μπορούν να πληρώσουν τη συμμετοχή για τα φάρμακά τους ή το 5ευρω. Από αυτούς που βιώνουν την πιο ανθρωποκτόνο έκφανση της πολιτικής Κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – Κεφαλαίου, που δουλεύουν σε Νοσοκομεία υποστελεχωμένα, με ελλείψεις σε βασικά υλικά και φάρμακα και σε Κέντρα Υγείας υποψήφια για λουκέτο, με την έννοια της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας να έχει καταργηθεί. Και φυσικά με το προσωπικό να κάνει μέχρι και 11 εφημερίες το μήνα σε βασικές ειδικότητες, και πάλι να μην επαρκεί για να καλύψει το πρόγραμμα, και με απλήρωτα δεδουλευμένα στο διηνεκές.
Ανήκω στη γενιά που έχει μάθει να αποστρέφεται την πολιτική των media και των γραφειοκρατών με τον πραγματικά ξύλινο λόγο που την συνοδεύει, αυτήν που βαφτίζει την καταστροφή του λαού «πρωτογενές πλεόνασμα», «επανάκτηση αξιοπιστίας», «δημοσιονομική εξυγίανση». Στη γενιά που δεν πείθεται από τους «μάγους» που υπόσχονται σωτηρία με «έξυπνα τρικ» σε κάθε εκλογές.
Ταυτόχρονα όμως και στη γενιά που έχει δώσει μαθήματα της «άλλης» πολιτικής σε όλη την κοινωνία. Της πολιτικής που ασκείται από τους κάτω και για τους κάτω, εκεί που χτυπάει η καρδιά των εργαζομένων και της νεολαίας, στους εργασιακούς χώρους, στα Νοσοκομεία, στα σχολεία και στις σχολές, στις απεργίες και στις καταλήψεις, στους δρόμους του Δεκέμβρη και στις Πλατείες της οργής. Της πολιτικής που μιλάει για δικαιώματα και κατακτήσεις, ανατροπή, αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη.
Στην Καστοριά και στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας είδα συμπυκνωμένα τα πιο δημιουργικά χαρακτηριστικά του τόπου μας και του λαού μας. Τον φυσικό και αισθητικό πλούτο, τη δυνατότητα αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής, την ορεξάτη νεολαία που συγκεντρώνεται για να σπουδάσει ή να δημιουργήσει, χειρωνακτικά και επιστημονικά, την παράδοση και τον πολιτισμό.
Στον αντίποδα όμως είδα συμπυκνωμένη και την καταστροφή που έχει επιφέρει το σφαγείο της ΕΕ και του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Την ανεργία σε επίπεδο περιφέρειας να είναι η μεγαλύτερη στην Ευρώπη, τη νεολαία να δουλεύει για 480 ευρώ στα προγράμματα του ΕΣΠΑ, τους αγρότες να πνίγονται από τους μεσάζοντες και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τη λαϊκή οικογένεια να φορτώνεται πρόσθετα βάρη από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, τη μία σχολή της Καστοριάς να έχει βάλει λουκέτο και τις άλλες δύο να απειλούνται, καθώς έχουν προβλήματα ακόμα και με τη θέρμανση, τις δομές Υγείας στην εντατική, τα μεσαία στρώματα να συνθλίβονται ακόμα και σε πρώην ακμαίους κλάδους, όπως αυτόν της γουνοποιίας.
Για το λόγο αυτό δηλώνω αγωνιστικό παρών στο ψηφοδέλτιο της ΑΡιστερής ΣΥμπόρευσης για την Ανατροπή στη Δυτική Μακεδονία, μαζί με τον επικεφαλή Στέφανο Πράσσο και πολλούς συντρόφους και συναγωνιστές μου. Καλώ τους συμπολίτες μου, τους ανθρώπους που συναντιόμαστε καθημερινά στις δομές Υγείας και ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους της περιοχής να μαυρίσουμε τους δυνάστες μας και να βροντοφωνάξουμε, στις εκλογικές μάχες αλλά και μετά από αυτές, ότι υπάρχει άλλος δρόμος, χωρίς Μνημόνια, Χρέος, ΕΕ και Ευρώ, με τον λαό νοικοκύρη στον τόπο του, οργανωμένο, αλληλέγγυο και περήφανο. ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΒΑΔΙΣΟΥΜΕ ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ!

Ευριπίδης Βαλανίκας, αγροτικός ιατρός, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος στην περ. εν. Καστοριάς, με την «ΑΡιστερή ΣΥμπόρευση για την Ανατροπή» με τον Στέφανο Πράσσο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου